Terugblik op de Olympics en een vooruitblik op de Paralympische Spelen
Voor Jeff van Loon, die geboren is met een open rug, worden Parijs zijn vierde Spelen. Hij heeft drie Paralympics vanuit verschillende functies meegemaakt. In 2012 als teammanager van de bronzen Nederlandse rolstoelbasketbalvrouwen. In 1996 als onderdeel van de Nederlandse rolstoelbasketbalmannen die zevende werden. Al was 1988 het hoogtepunt: toen zwom hij in de klasse 4 naar tweemaal goud (waarvan één keer in een paralympisch record) en viermaal zilver in het Zuid-Koreaanse Seoel. Deze zomer is hij in de Franse hoofdstad om als publiek ’s werelds grootste sportevenement te ervaren. In deze driedelige blogserie vertelt hij over zijn eigen ervaringen.
,,De Olympische Spelen waren een topervaring! Het is voor bezoekers echt goed georganiseerd, vrijwilligers helpen je overal mee en ook in het openbaar vervoer is het voor mij in mijn rolstoel goed te doen. Het is misschien wel algemeen bekend dat dit 's werelds grootste sportevenement is, maar dat heb ik nu ook zelf mogen beleven. Je bent zo van de ene naar de andere sport. Dan bedoel ik niet alleen zwemsporten, waterpolo en schoonspringen die in het hetzelfde zwembad plaatsvinden. Maar je bent ook zo van zwemmen naar basketbal.
Ik vind het heel mooi dat het voor iedereen toegankelijk is. Er zijn wedstrijden, zoals de triatlon, die gratis te bezoeken zijn, maar je kan ook een kaartje kopen voor elke andere sport in welke prijsklasse je wil. Op die manier maak je sneller de keuze om naar een sport te gaan die je nog niet als toeschouwer hebt gezien. Tegelijk begrijp je meteen hoe die sport in elkaar zit. Het wordt door de stadionspeaker uitgelegd en je proeft de sfeer. Die is overal heel gemoedelijk en behulpzaam. Sportliefhebbers zetten elkaar op de foto zodat bijvoorbeeld de hele familie erop komt.
Verbinding
Hoe we de zwemsessie in het zwemstadion hebben beleefd, heb ik mijn vorige blog al verteld. Donderdag waren we met vrienden in het TeamNL Huis en daar zagen we, met een heleboel Oranjefans, Tes Schouten in 2.21,05 het brons op de 200 school winnen. Wat was dat gaaf om dat daar te zien! Mensen schreeuwden naar het scherm dat ze hard moest blijven doorzwemmen, klapten na afloop en waren zo blij toen ze die welverdiende medaille om haar nek gehangen kreeg! Daarnaast vond ik Caspar Corbeau op datzelfde onderdeel geweldig! Hij werd eveneens derde in 2.07,90.
Zaterdag zijn we nog een keer naar een zwemsessie geweest en we troffen onder meer de series van de 4x100 wissel voor mannen en vrouwen, beide met Nederlandse deelname. Vooral van de mannen was ik onder de indruk. Kai van Westering trapte af met de rug, dat is echt een kwestie van gaan. Corbeau volgde op de school en Nyls Korstanje op de vlinder. Die maakten echt het verschil waardoor Stan Pijnenburg in 3.31,80 kon aantikken en Nederland als vierde naar de finale ging. Ook hier merkte je de spanning in het zwemstadion, het bleef spannend tot de laatste seconde. Erg leuk om te zien hoe Nederland ook op dat zwemnummer het goed heeft gedaan.
Verder vond ik de Nederlandse prestaties wat achterblijven. Niet alleen qua medailles, ook wat finaleplekken betreft. En er werden weinig persoonlijke records (pr’s, red.) gezwommen.
Paralympics
Vanaf 27 augustus wordt er gestreden voor paralympisch zwemgoud. De tienkoppige Nederlandse selectie zwemt zoveel en presteert al jaren zo goed, dat ik verwacht dat zij regelmatig met een mooie medaille beloond worden de komende tijd! Erg leuk dat zij het niet alleen goed doen, maar per persoon ook veel zwemmen. Dat vind ik knap. In mijn tijd had je veertig klassen in plaats van veertien nu. De sport innoveert ook op die manier en het wordt steeds moeilijker om in je klasse bij de top drie te horen.
Wat mij opviel: de organisatie heeft het overal over ‘PARIS 2024’, met links het logo van de Olympische Spelen en rechts van de Paralympische Spelen. Soms zie je de ringen en de agitos apart op een vlag, maar hangen de vlaggen naast elkaar. Ik verwacht dat die integratie alleen maar meer wordt, dat de twee edities op een hoger niveau samensmelten en dat er meer aandacht uitgaat naar de paralympische sporters dan nu. Dit zijn eveneens topsporters die gaan voor het hoogsthaalbare!”
